Η αλιευτική δραστηριότητα παγκοσμίως πλησιάζει ή ξεπερνά τα όρια της βιώσιμης εκμετάλλευσης. Παράλληλα η παγκόσμια κατανάλωση ψαριών ως τροφή διπλασιάστηκε κατά τις τελευταίες δεκαετίες, με μια ανάλογη αύξηση της υδατοκαλλιέργειας και της σημασίας της για την παροχή ψαριών και θαλασσινών. Συνεπώς, είναι αναγκαία η χρήση υπεύθυνων μεθόδων υδατοκαλλιέργειας, που σέβονται και προστατεύουν τις θάλασσές μας, καθώς μόνο με τη βιώσιμη αλιεία και την υπεύθυνη κατανάλωση ψαρικών μπορούμε να προστατεύσουμε τη θάλασσα, τη ζωή που φιλοξενεί και τους πολύτιμους θαλάσσιους πόρους. Μία από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι υφιστάμενες, καθώς και οι αναμενόμενες προς επέκταση, δραστηριότητες υδατοκαλλιέργειας στη χέρσο και στη θάλασσα, είναι η περιβαλλοντική βιωσιμότητα, ιδίως σε σχέση με προστατευόμενες περιοχές. Τα διάφορα συστήματα υδατοκαλλιέργειας μπορούν να επιδράσουν διαφορετικά και να προκαλέσουν ποικίλες επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον, που μπορεί να περιλαμβάνουν την απώλεια ή αλλοίωση των οικοτόπων, διαταραχές και εκτόπιση των ειδών καθώς κι αλλαγές στις τοπικές βιοκοινότητες. Οι επιπτώσεις της υδατοκαλλιέργειας στους πληθυσμούς των ψαριών, τα θαλάσσια οικοσυστήματα, την ποιότητα του νερού και την κοινωνία μπορεί να είναι σημαντικά και μετρήσιμα μειωμένες, όταν εφαρμόζονται υπεύθυνες πρακτικές.